Drodzy Rodzice w związku z zaistniałą sytuacją w naszym kraju, chcielibyśmy przedstawić państwu propozycje oferowane przez różne instytucje i portale internetowe, które pozwolą państwu twórczo spędzać czas w domu oraz utrwalać nabyte przez wasze dzieci do tej pory nawyki i umiejętności.
Wiele znanych i nieznanych bajek można posłuchać z audiobooków albo pobrać grę planszową ze strony przygotowanej przez markę Kubuś adres to https://kubus.pl/audiobooki
Różnych piosenek dla dzieci można posłuchać na stronie www.śpiewanki.pl
Empik udostępnia różne audiobooki i filmiki z eksperymentami dla dzieci na stronie www.empik.com/przecinek-i-kropka.pl
W TVP2 i na VOD pojawił się od dzisiaj o godz. 7.05 i 11.40 nowy program pt.”Wielkie dzieła małych rąk” i”Wesoła nauka” są tam zamieszczane różne zabawy, prace plastyczne czy tańce, które możemy wykonywać razem z dziećmi. Zachęcamy do oglądania a kto nie zdąży wszystko jest na VOD, Facebooku i Instagramie
Przedstawiamy Państwu ćwiczenia logopedyczne do zabawy z dziećmi:
Ćwiczenia oddechowe służą do usprawnienia funkcji aparatu oddechowego, wydłużenia fazy oddechowej, kontroli siły i kierunku wydechu.
Poniżej przykładowe ćwiczenia:
- robienie baniek mydlanych (oddech jak najdłuższy),
- dmuchanie na zrobione bańki (krótkie wydechy, oddzielny na każdą bańkę),
- rozdmuchiwanie przez słomkę kaszy, ryżu itp. umieszczonych w miseczce,
- dmuchanie na przedmioty zawieszone na sznureczku,
- dmuchanie przez słomkę na skrawki papierków, waciki, itp.,
- dmuchanie na piłeczkę pingpongową, wiatraczki, chusteczkę…
- przenoszenie za pomocą słomki (na wdechu) drobnych papierowych elementów,
- nadmuchiwanie baloników,
- granie na fujarce, flecie, harmonijce ustnej, trąbce, itp.
- rozdmuchanie farby na kartce papieru (raz ustami, innym razem przez słomkę),
- unoszenie i opuszczenie na brzuchu (wdech, wydech) jakiegoś przedmiotu, np. pluszaka, książki (dziecko jest w pozycji leżącej),
- dmuchanie na chorągiewki i wiatraczki.
- dmuchanie na płomień świecy, tak by wyginać go pod wpływem dmuchania (ćwiczenie można wykonywać tylko przy rodzicach),
- dmuchanie na papierowe łódki, lekkie przedmioty pływające w misce z wodą,
- dmuchanie na papierowe ozdoby zawieszone na nitkach różnej długości,
- dmuchanie na niewielkie, lekkie elementy po wytyczonej trasie (narysowanej na kartce, ułożonej z klocków itp.),
- dmuchanie przez rurkę do wody, aby tworzyły się pęcherzyki powietrza – dmuchamy na zmianę: długo – krótko – jak najdłużej, słabo – mocno – bardzo mocno,
- gra na grzebieniu owiniętym cienką bibułką,
- próby gwizdania.
Ćwiczenia słuchowe
służą do usprawnienia funkcji słuchowych: kontroli, uwagi i pamięci słuchowej.
Przykładowe ćwiczenia:
- rozpoznawanie dźwięków w mieszkaniu (szum wody w czajniku, kapanie wody, nalewanie wody do szklanki, zmywanie, zamiatanie, pranie, suszenie suszarką, miauczenie kota, szczekanie psa…),
- rozpoznawanie dźwięków zza okna (przejazd samochodu osobowego, ciężarówki, motocykla, dzwonek roweru, śpiew ptaków, szum wiatru, deszcz, szczekanie psa, trzepanie dywanu…),
- wytwarzanie dźwięków za pomocą różnych przedmiotów, np. papieru, piłki, wody, szkła, balonów… – uderzanie o siebie klockami, łyżeczkami, garnuszkami, uderzanie łyżeczką o pustą szklankę, o szklankę z wodą, darcie papieru, gniecenie papieru, przelewanie wody …,
- rozpoznawanie dźwięków wytwarzanych przez innych domowników (jak punkt powyżej),
- rozpoznawanie dźwięków wydawanych przez różne przedmioty w zamkniętym pojemniku, pudełku – groch, kamyki, gwoździe, cukier, kasza …,
- powtarzanie szeregu usłyszanych dźwięków: np. dwa szybki klaśnięcia, dwa wolne…
- powtarzanie układu dźwięków, np. dwa klaskanie, jedno uderzenie w stolik, trzy tupnięcia…
- tworzenie układów dźwięków (jak dwa punkty powyżej),
- stukanie, tupanie, klaskanie do rytmu śpiewanej lub słuchanej piosenki,
- rozpoznawanie miejsca, kierunku, źródła dźwięku przedmiotów wydających dźwięki i ukrytych w mieszaniu, np. szukanie włączonej dźwiękowej zabawki, zegarka, budzika,
- gra na prostych instrumentach: cymbałki, bębenek, flet…
- rozpoznawanie usłyszanych instrumentów muzycznych, odgłosów zwierząt, pojazdów, czynności … (nagrania z internetu, z płyt).
Ćwiczenie buzi i języka
Ćwiczenia narządów artykulacyjnych mają na celu usprawnienie języka, warg i żuchwy.
Oto niektóre z nich:
- otwieranie i zamykanie ust,
- uśmiech ze złączonymi ustami,
- uśmiech z rozchylonymi ustami (widoczne zęby),
- robienie dzióbka (ściąganie ust),
- cmokanie (wysyłanie całusków),
- wysuwanie i chowanie języka (szeroki, zaokrąglony język),
- wysuwanie i chowanie języka (wąski, czubaty język),
- wysuwanie języka w stronę nosa, do nosa
- zasłanianie językiem górnej i dolnej wargi,
- oblizywanie górnej wargi przy otwartych ustach (w prawo, w lewo),
- oblizywanie dolnej wargi przy otwartych ustach (w prawo, w lewo),
- oblizywanie ust (robienie kółeczek),
- oblizywanie zębów górnych i dolnych od strony warg przy otwartych ustach i przy zamkniętych ustach,
- oblizywanie zębów dolnych i górnych od strony jamy ustnej,
- poruszenie językiem w poziomie, od kącika ust do drugiego kącika, bez dotykania warg,
- dotykanie czubkiem językiem ostatniego zęba na górze i na dole, po prawej i po lewej stronie,
- dotykanie językiem poszczególnych zębów,
- poruszanie językiem po podniebieniu (ruchy poprzeczne, wzdłuż),
- poruszenie językiem w górę i w dół w jamie ustnej (tak jak przy mówieniu: la, la, la – tylko bez głosu)
- kląskanie (naśladowanie odgłosu kopyt konia),
- zaciskanie warg,
- chowanie warg,
- chowanie wargi (raz dolnej, raz górnej) pod drugą wargą lub zębami,
- cmokanie,
- wypychanie powietrzem policzków (pojedynczo – raz lewy, raz prawy i oba
- wypychanie powietrzem przestrzeni miedzy zębami a wargami górnymi i dolnymi,
- wypuszczanie powietrza z wypełnionych policzków powoli (tak jak powietrze ucieka z balonika), szybko (tak jakby pękł balonik)
- przytrzymywanie słomki (kredki, patyczka) górną wargą wysuniętą w stronę nosa (robimy wąsy),
- poruszanie dolną szczęką w górę i w dół oraz na boki przy zamkniętych ustach (naśladowanie przeżuwania).
Opracowała logopeda Joanna Pisarska- Knap
Polskie Radio Dzieciom. Jest to miejsce, gdzie znajdziecie wiele audycji edukacyjnych dla dzieci, bajek, słuchowisk oraz porad dla rodzica, a gdzie nie usłyszycie żadnych reklam. Polskie Radio Dzieciom w ciągu tygodnia nadaje ponad 100 premierowych audycji naukowych, kulturalnych oraz podróżniczych. Audycje emitowane na antenie, dostępne są także na stronie
http://www.polskieradiodzieciom.pl/
Zachęcamy do odwiedzania strony Paper Magic na Faceboocku gdzie można znaleźć wiele propozycji prac plastycznych, które można wykonać razem a dziećmi.
To jest strona z zabawami, tańcami i kolorowankami https://www.5zdrowychnawykowdlasmykow.pl/
Dbamy o czystość
Jak szybko nauczyć się wiązać buty
Zobaczcie jak szybko można zrobić śliczny sprzęt do nauki zawiązywania butów. Wystarczy tylko papierowy talerzyk, nożyczki i sznurówka.
W jakim wieku dziecko powinno umieć samodzielnie zawiązać buty? Nie ma reguły. Niektóre trzylatki potrafią już wiązać swoje buciki. Zdarzyło mi się jednak spotkać dziesięciolatka, który nie umiał wiązać butów. Od malucha chodził tylko w butach na rzepy.
Buty na rzepy są popularne i bardzo wygodne, ale wcześniej czy później dziecko będzie miało do czynienia ze sznurówkami. A już na pewno zdarzy się to w szkole, gdzie umiejętność wiązania ładnej kokardki może się przydać.
A więc do dzieła!
Zróbmy sobie szybko „but treningowy„, a raczej „talerzyk treningowy„, na którym dziecko będzie mogło trenować wiązanie sznurówek. Dodatkową przyjemnością będzie wspólna zabawa podczas robienia talerzyka.
Talerzyk ma duże, wygodne dziurki i łatwo będzie na nim demonstrować różne techniki zawiązywania butów.
Jak zrobić „but treningowy„:
Potrzebujemy talerzyka papierowego, nożyczek, ołówka lub pisaka, czegoś do odrysowania odpowiedniej wielkości dziurek – nam posłużyła szpulka nici.
Rysujemy na tylnej stronie talerzyka kółka i wycinamy je małymi nożyczkami.
Teraz można już zaczynać naukę zawiązywania butów!
Techniki zawiązywania butów:
Jest ich kilka. Maluchy najbardziej lubią technikę zwaną „zajączkiem” lub „króliczkiem”. Polega ona na tym, że z każdej sznurówki tworzymy owalne ucho, a następnie robimy węzeł, przeplatając ze sobą uszy.
Zobaczcie na filmiku – nauka sznurowania butów dla dzieci